Przejawem zbyt niskiej wilgotności powietrza (słabego nawilżenia) jest elektryzowanie się włosów i ubrań, suchość śluzówek ust, nosa i oczu, zmiany objętości i odkształcanie się parkietów, mebli, książek. Stan niskiej wilgotności powietrza na zewnątrz i wewnątrz pomieszczeń może utrzymywać się o każdej porze roku, choć najczęściej dotyczy on sezonu grzewczego. Dlatego zalecane jest posiadanie higrometru, który informowałby nas o aktualnym poziomie wilgotności.

Optymalne nawilżenie powietrza jest istotne ze względu na zapewnienie komfortu ludziom przebywającym w pomieszczeniach, efektywnego przeprowadzenia procesu technologicznego w przemyśle, przechowywania surowców i materiałów.

• Dla komfortu ludzi zakłada się, że nawilżenie powietrza powinno wynosić od min. 45% Rh (wilgotności względnej) do maks. 55% Rh. Objawami zbyt niskiego nawilżenia powietrza jest suchość w nosie, spierzchnięte usta, piekące lub szczypiące oczy oraz wysuszona skóra. Konsekwencją wysuszenia śluzówek jest łatwiejsze przenikanie bakterii, wirusów lub substancji drażniących np. alergenów lub formaldehydów przez błony śluzowe. Prowadzi to do zwiększenia ryzyka przeziębień, alergii lub innych schorzeń.
• Dla efektywnego przebiegu procesu technologicznego należy utrzymywać takie parametry powietrza, aby materiały (szczególnie higroskopijne) użyte w procesie utrzymywały swe właściwości fizykochemiczne aż do jego zakończenia. Dobrym przykładem jest tu przemysł papierniczy i drukarski, ze względu na znaczne zmiany objętości i elastyczności papieru w zależności od wilgotności powietrza.
• Dla przechowywania surowców i materiałów niezbędne jest stałe utrzymanie wilgotności powietrza. Ze względu na zmianę wilgotności powietrza niektóre surowce np. drewno mogą ulec nieodwracalnemu odkształceniu lub uszkodzeniu. Również artykuły przetworzone mogą ulec nieodwracalnym zmianom. Szczególnie ważne jest to w takich obiektach jak magazyny, archiwa, biblioteki czy muzea.

Dla zapewnienia odpowiedniego nawilżenia powietrza stosuje się elektryczne nawilżacze powietrza.

NAWILŻACZE POWIETRZA

Nawilżacze powietrza to przenośne urządzenia zasilane prądem, przeznaczone do podnoszenia wilgotności w pomieszczeniach. W zależności od zastosowanej metody oddawania wody do powietrza mają różną konstrukcję, funkcje, wyposażenie oraz gabaryty. Nawilżacze powietrza najczęściej wyposażone są w zbiornik na wodę, panel sterujący (pokrętła lub przyciski),oraz elementy mechaniczne i elektryczne dzięki którym woda zgromadzona w zbiorniku odparowuje.

W zależności od zastosowanej metody odparowywania wody nawilżacze powietrza dzielimy na:

• Ultradźwiękowe
• Ewaporacyjne
• Parowe
• Niskociśnieniowe

Ze względu na zastosowanie nawilżacze powietrza dzielimy na:

• Domowe
• Profesjonalne

Ultradźwiękowe nawilżacze powietrza

Nawilżacze powietrza, przy pomocy ultradźwięków, mechanicznie rozbijają krople wody na maleńkie cząstki tworzące białą mgiełkę i kierują ją do pomieszczenia. Często są wyposażone w mechaniczny lub elektroniczny higrostat, zapewniający utrzymanie zadanego poziomu wilgotności. Wersje z mechanicznym higrostatem maja zazwyczaj pokrętło oraz skalę od min. do maks. lub od ( - ) do ( + ) a wersje z higrostatem elektronicznym przyciski i wyświetlacz LCD.     Ultradźwiękowe nawilżacze powietrza to najpopularniejsze nawilżacze domowe ze względu na niski pobór prądu, bezgłośne działanie, możliwość nawilżania ciepłą bądź zimną mgiełką. Ich istotną wadą jest mała odporność na osadzanie się kamienia na wewnętrznych elementach, niemożność używania olejków zapachowych oraz możliwość rozpylania wraz z mgiełką osadu wapiennego.

Ewaporacyjne nawilżacze powietrza

Najefektywniejsze i najzdrowsze nawilżacze, które ze względu na naturalną metodę zimnego odparowywania, cechuje prostota budowy oraz bezawaryjna i długotrwała praca. Ewaporacyjne nawilżacze powietrza posiadają najczęściej zbiornik w kształcie wanny, na którym znajduje się pokrywa z elementami sterującymi, wentylatorem, filtrami oraz możliwym dodatkowym wyposażeniem np. lampą UV z systemem odkamieniającym, możliwością podłączenia do dopływu i odpływu wody do instalacji sanitarnej, pompę elektryczną.

Istotą ich działania jest proces naturalnego, zimnego odparowywania. Woda jest wlewana do zbiornika w kształcie wanny. Po nakryciu wanny pokrywą z umieszczonym wewnątrz materiałem higroskopijnym, dochodzi do jego nasiąknięcia wodą a następnie jej naturalnego parowania. Wentylator przepompowuje powietrze przez wilgotny wkład na zewnątrz urządzenia.

Dzięki prostocie działania ewaporacyjnych nawilżaczy powietrza możliwe jest utrzymanie przyjaznego człowiekowi poziomu wilgotności (brak ryzyka zawilgocenia pomieszczeń, gdyż tego typu urządzenia nie są w stanie nawilżyć powietrza bardziej niż do 60%. Wynika to z faktu, że w coraz bardziej wilgotnym powietrzu odparowanie wody w sposób naturalny jest coraz trudniejsze).

Nawilżacze ewaporacyjne zużywają małe ilości energii elektrycznej, nie podgrzewają pomieszczenia oraz są odporne na osadzanie się kamienia. Posiadają możliwość filtrowania i dezynfekcji wilgotnego powietrza.

Parowe nawilżacze powietrza

Parowe nawilżacze powietrza działają na zasadzie gotowania wody i pochłaniania przez powietrze powstałej pary wodnej. Do wody można dodawać olejki eteryczne. Konstrukcja tych urządzeń jest bardzo prosta i sprowadza się zbiornika na wodę, pokrywy, grzałki, pokrętła włączania i wyłączania oraz regulacji. Parowe nawilżacze powietrza na ogół nie posiadają zaawansowanych funkcji np. wyświetlacza LCD, higrostatu. Ponieważ możliwość regulacji nawilżania w tych urządzeniach jest ograniczona zaleca się korzystanie z higrometru aby nie dopuścić do zawilgocenia pomieszczenia.

Nawilżacze parowe zużywają znaczne ilości energii, mogą podnosić temperaturę w pomieszczeniu, wymagają częstej konserwacji ze względu na osadzanie się kamienia.